Sztuka szkutnicza pinisi na Celebesie Południowym kojarzy się przede wszystkim ze specyficznym takielunkiem i ożeglowaniem słynnego „szkunera z Sulawesi”. Współczesna forma statku i osprzęt żaglowy wywodzą się z ponadtysiącletniej tradycji szkutnictwa i żeglarstwa we wschodniej Azji, z której wywodzi się wiele typów żaglowców. Zarówno dla Indonezyjczyków, jak i dla społeczności międzynarodowej pinisi to symbol rodzimego żeglarstwa z archipelagu. Dzisiaj ośrodki szkutnicze skupiają się w miejscowościach Tana Beru, Bira i Batu Licinie, gdzie około 70 procent ludności utrzymuje się z pracy związanej z budową i obsługą statków. Wokół szkutnictwa i sztuki nawigacji skupia się nie tylko miejscowa gospodarka, ale także życie codzienne i zbiorowa tożsamość. Wiedza i umiejętności związane z pinisi są przekazywane z pokolenia na pokolenie w kręgu rodzinnym, ale również osobom trzecim z racji powierzanych im zadań. Lokalne społeczności, grupy zawodowe, a także poszczególne osoby aktywnie uczestniczą w utrwalaniu tradycji pinisi, na przykład poprzez inicjatywy marketingowe czy publikację wydawnictw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz