Taniec i gra na lirze ma’di jest wyrazem tożsamości kulturowej plemienia Madi w Ugandzie. Pieśni i taniec, których znajomość jest przekazywana z pokolenia na pokolenie, są wykonywane w czasie różnych ważnych dla społeczności wydarzeń, takich jak śluby, wiece polityczne, święto plonów, spotkania poświęcone rozstrzyganiu sporów czy opłakiwaniu zmarłych. Z użyciem i wyrobem liry wiąże się kilka obrzędów, m.in. przygotowywanie specjalnych posiłków z okazji poświęcenia instrumentu, umieszczanie w nim kawałków miotły i kamienia od “kłótliwej kobiety”, modlitwa do przodków o to, by nowa lira brzmiała jak jej poprzedniczki, nadanie nazwy oraz potrząsanie nią przed i po grze dla okazania szacunku. Zgodnie z tradycją, lira miała umacniać więzi rodzinne i klanowe oraz przekazywać młodemu pokoleniu wiedzę o historii społeczności, jej wartości i kulturę. Wiedza i umiejętność grania na lirze ma’di są przekazywane przez starsze pokolenie. Obecnie ciągłość tradycji związanej z tym instrumentem jest zagrożona. Młodzi ludzie nie wykazują zainteresowania nauką gry, którą uważają za staromodną. Co więcej, materiały pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, potrzebne do wyrobu liry, znajdują się na listach gatunków zagrożonych wyginięciem.
Lista światowego dziedzictwa, jest to spis obiektów objętych szczególną ochroną międzynarodowej organizacji UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury), ze względu na ich unikatową wartość kulturową bądź przyrodniczą dla ludzkości.
Chcę Wam pokazać te wspaniałe miejsca i zapewnić, że te mniej znane również zachwycą Was swoją niezwykłością.
Chcę Wam pokazać te wspaniałe miejsca i zapewnić, że te mniej znane również zachwycą Was swoją niezwykłością.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz