Richtersveld jest rzadko zaludnioną gminą przy granicy z Namibią, na górzystych terenach północnego zachodu mieszka tylko kilkaset osób. Północne krańce gminy objęte są ochroną w ramach Parku Narodowego Richtersveld, który jest środowiskiem życia prawie 5 tys. gatunków sukulentów, z czego 40 procent to endemity. Szczególnie licznie występują tu litopsy, rośnie tu także 29 gatunków porostów. Typowymi przedstawicielami fauny są lamparty, zebry górskie, pawiany, ridboki szare, springboki, koziołki skalne, stenboki, małe gady i różnorodne gatunki ptaków. Obszary wpisane na listę światowego dziedzictwa wykorzystywane są
przede wszystkim jako okresowe pastwiska. Stada kóz, owiec i osłów
przyczyniają się do utrzymania wegetacji regionu Karru, taka równowaga ekologiczna powstała przypuszczalnie na przestrzeni ostatnich dwóch tysiącleci.
Z wyjątkiem pensjonatów w Kuboes i Eksteenfontein oraz małego muzeum w
Eksteenfontein, w rejonie Richtersveldu prawie nie istnieje jeszcze
infrastruktura turystyczna. Oferowane są możliwości
pieszych wycieczek oraz zwiedzania chronionego obszaru z wykorzystaniem
samochodów terenowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz