Język gwizdów jest sposobem porozumiewania się, pozwalającym na wyrażanie treści za pomocą gwizdania. Powstał z potrzeby kontaktowania się na dużą odległość w trudno dostępnych obszarach górskich. Językiem gwizdów posługują się na ogół mieszkańcy okolic rolniczych, którzy większość czasu spędzają poza domem. Społeczności te uważają tę praktykę za ważny aspekt swojej tożsamości kulturowej, umacniający wzajemne bezpośrednie relacje i poczucie solidarności. Mimo że społeczności, w których używany jest język gwizdów, zdają sobie sprawę z jego znaczenia, rozwój technologiczny i przemiany społeczno-gospodarcze spowodowały zmniejszanie się liczby osób, które się nim posługują. Głównym zagrożeniem jest możliwość porozumiewania się za pomocą telefonów komórkowych. Znacznie osłabło zainteresowanie językiem gwizdów wśród młodych ludzi i w związku z tym tej formie dziedzictwa zagraża stopniowe odrywanie się od naturalnego środowiska i przeradzanie się w praktykę sztuczną. Mimo tych zagrożeń, społeczności aktywnie wspierają tę praktykę językową na poziomie krajowym i międzynarodowym, by zapewnić jej trwanie. Dzięki temu język gwizdów jest nadal przekazywany z pokolenia na pokolenie, w relacji rodzice – dzieci, z wykorzystaniem metod formalnych i nieformalnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz