Miasto to było dużym ośrodkiem miejskim, administracyjnym i kulturalnym Elamu; od około roku 2500 p.n.e. jego stolicą. Około 2350 roku p.n.e. zostało podbite przez Akad,
zaś po jego upadku około 2150 roku p.n.e. na powrót stała się stolicą
Elamu i była nią do połowy XIV wieku p.n.e., gdy utraciła ten status na
rzecz Dur-Untasz. Około roku 1000 p.n.e. Suza została podbita przez Babilonię;
po kilkudziesięciu latach została odzyskana. W 645 roku p.n.e. podbili
ją wraz z całym Elamem Asyryjczycy,
doszczętnie przy tym niszcząc miasto i uprowadzając mieszkańców w głąb
państwa аsyryjskiego. Swą świetność osiągnęła jako jedna ze stolic Persji. W roku 331 p.n.e. zdobyta przez Aleksandra Wielkiego. Po rozpadzie jego imperium znalazła się we władaniu Seleucydów, a później Partów i Sasanidów. W VII wieku n.e. została zdobyta i zniszczona przez Arabów. Na przełomie lat 1901-1902 francuska ekspedycja archeologiczna odnalazła tutaj „Kodeks Hammurabiego”(babiloński zbiór praw zredagowany i spisany w XVIII w. p.n.e. za panowania króla Hammurabiego, szóstego przedstawiciela I dynastii z Babilonu). Obecnie zostały tu tylko ruiny, a przedmioty odnalezione w czasie wykopalisk znajdują się e Luwrze.
fuente: www.portalnet.cl
Grób proroka Daniela
foto: Sebastià Giralt
foto: Sebastià Giralt
foto: Sebastià Giralt
Uskrzydlony sfinks z pałacu perskiego króla Dariusza III znajduje się w Luwrze.
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
Stela z Kodeksem Hammurabiego - bóg Szamasz wręczający Hammurabiemu insygnia władzy królewskiej.
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Richard Mortel
foto: Steven Zucker
foto: Richard Mortel
foto: Steven Zucker
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz