Karnawał organizowany zazwyczaj w lutym, z okazji zbliżającego się
końca zimy. Trwa sześć dni i kończy się przed Środą Popielcową. Nazwa
karnawałowej zabawy pochodzi od słowa busó, którym określano mężczyzn o odstraszającym wyglądzie, przebranych w drewniane maski i obszerne wełniane peleryny. Busójárás
to wielkie wydarzenie, podczas którego organizowane są także konkursy
dla dzieci, wystawy rękodzieła, konkursy dla rzeźbiarzy masek, pokazy
taneczne i muzyczne. Największą atrakcją i częścią festiwalu jest
przybycie na łodziach Dunajem ponad 500 Busós na paradę
ulicami miasta. Na zakończenie parady, na głównym placu miasta
palona jest słomiana kukła na znak symbolicznego pożegnania zimy.
Festiwal został zapoczątkowany przez Šokci, chorwacką mniejszość
zamieszkującą Mohács i okolice, ale z czasem stał się wizytówką całego
miasta, upamiętniającą ważne wydarzenia z jego historii.
Sztuka haftu tradycyjnej społeczności Matyó
Sztukę tą cechują
motywy kwiatowe na haftach (o płaskim ściegu) i na przedmiotach. Hafty
zdobią tradycyjne regionalne stroje, które miejscowa ludność nosi w
czasie lokalnych uroczystości i świąt oraz podczas festiwali tańca i
pieśni. Kwiatowe motywy odegrały ważną rolę w umacnianiu poczucia
własnej wartości i tożsamości społeczności Matyó. Są stosowane, obok
haftów, w dekoracji wnętrz, modzie i architekturze. Członkowie
społeczności założyli w 1991 r. Stowarzyszenie Sztuki Ludowej Matyó w
celu przekazywania sztuki haftu, organizowania wydarzeń i spektakli. W
Borskoka Embroidery Circle każdy może nauczyć się sztuki, techniki i
motywów haftu pod okiem doświadczonych mistrzów. Popularność w kraju uczyniła ze sztuki haftu źródło dodatkowych
dochodów, które pozwalają kobietom na zakup dobrej jakości tkanin i
dodatków potrzebnych do wytwarzania kunsztownych strojów.
Táncház: węgierski model przekazywania niematerialnego dziedzictwa kulturowego
Táncház („dom tańca”) jest metodą nauki tańca i muzyki ludowej,
która wykorzystuje zarazem tradycyjne metody i osiągnięcia nowoczesnej
pedagogiki. Instruktorzy prezentują motywy muzyczne lub ruchy taneczne,
które uczniowie stojący w kręgu starają się naśladować przy
akompaniamencie muzyki granej na żywo aż do momentu osiągnięcia etapu
swobodnego improwizowania. Naukę tańca dopełnia nauka śpiewu, rzemiosła i
prezentacji etnograficznych. Uczyć się może każdy bez względu na wiek,
kompetencje i brak wcześniejszego doświadczenia. Metody Táncház są również wykorzystywane w publicznych
szkołach artystycznych wszystkich szczebli, przyczyniając się do
popularyzacji tańca i muzyki ludowej. Środowisko związane z metodą Táncház spotyka się co roku na ogólnokrajowym festiwalu i targach.
Organizowane są warsztaty i obozy, powstają teatry i kluby rzemiosła
ludowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz