W 1600 roku Mikołaj Zebrzydowski,
wojewoda krakowski, na pobliskim wzniesieniu Żar ufundował kościółek
pw. Ukrzyżowania Jezusa Chrystusa, zbudowany według modelu
przywiezionego w 1599 roku z Jerozolimy przez Hieronima Strzałę.
Jak głosi legenda, decyzję wojewody miało ugruntować widzenie, w którym
Mikołaj i jego żona Urszula ujrzeli przez okno lanckorońskiego zamku
nad górą Żar trzy płonące krzyże unoszące się ku niebu. Kaplica pierwotnie miała służyć prywatnej pobożności, jednak wojewoda postanowił wybudować kaplicę Grobu Chrystusa oraz niewielki klasztor. Zebrzydowski 1 grudnia 1602 r. sporządził akt fundacyjny i przekazał część góry Żarek oraz miejsce pod budowę klasztoru bernardynom. W latach 1604–1609 według projektu Jana Marii Bernardoniego wzniesione zostały kościół i klasztor. W 1604 roku Zebrzydowski, zainspirowany dziełem Chrystiana Adrichomiusa opisującym Jerozolimę w czasach Chrystusa, postanowił wybudować (w latach 1609–1617, według planów Pawła Baudartha) dwanaście kaplic Drogi Krzyżowej oraz pustelnie Pięciu Braci Polaków z kaplicą św. Marii Magdaleny.
foto: dr No. Adam Nowak
Bazylika jest budowlą późnobarokową z elementami rokoka. Wnętrze ozdobione jest polichromią, zabytkowymi stallami, bogato inkrustowanym wyposażeniem oraz licznymi obrazami. Klasztor to trzypiętrowa budowla posiadająca pięć ryzalitów–bastionów, wybudowana wokół dwóch wirydarzy
(z lat 1603–1609 i 1654–1666) z wyposażeniem w stylu barokowym i
rokoko.
Tzw. Park Pielgrzymkowy składa się z zespołu kościołów i kaplic
o barokowej i manierystycznej architekturze, przypominających w rzucie
poziomym różne figury geometryczne. Wkomponowane są one w naturalny
krajobraz i zainspirowane opisami Ziemi Świętej Christiana Adrichomiusa.
Nice Article. Thank you for sharing.
OdpowiedzUsuń