Starożytne miasto greckie, następnie kolonia rzymska, w pobliżu wybrzeży Morza Egejskiego, na terenie obecnej Macedonii Wschodniej, na dawnej Via Egnatia i w bliskości obecnej autostrady Egnatia Odos. Nazwa została nadana miastu przez Filipa Macedońskiego,
który je rozbudował, poczynając od 356 roku p.n.e., na miejscu twierdzy
Krenides, zdobytej i dodatkowo zaludnionej osadnikami macedońskimi. Miasto zostało zajęte przez Rzymian w 168 roku p.n.e. W 42 r. p.n.e., w pobliżu miasta, wojska Antoniusza i Oktawiana Augusta zwyciężyły siły zabójców Cezara – Brutusa i Kasjusza (Bitwa pod Filippi). Część legionistów została osiedlona w okolicach miasta, które zyskało nazwę Colonia Victrix Philippensium.
W 30 roku p.n.e. cesarz August uznał Filippi za kolonię rzymską i
przesłał więcej kolonistów. Osiedlali się tu przybysze z całego
imperium, systematycznie prowadzono publiczne i prywatne prace
budowlane, toteż na najbliższe trzy wieki miasto nabrało łacińskiego
charakteru.
W X w. siedziba metropolity bizantyjskiego. Od XIII w. wskutek konkurencji Kawali
zaczął się upadek Filippi. Do dziś zachowały się fragmenty agory,
biblioteki, palestry, teatru, murów miejskich i dwóch bazylik
chrześcijańskich z V i VI w.
Działał tu, początkowo wśród lokalnej gminy żydowskiej, apostoł Paweł,
toteż w 49 lub 50 roku w czasie jego drugiej podróży misyjnej powstała
pierwsza na kontynencie europejskim wspólnota chrześcijańska. Paweł
odwiedził miasto jeszcze dwukrotnie w roku 56 i 57. List do Filipian
datowany jest na lata 54–55 i pokazuje wyniki nauk przez niego
głoszonych. W tym okresie miasto, znacznie już powiększone, przeniosło
się na równinę, rozciągającą się u stóp znacznie wyżej położonej dawnej
twierdzy (akropolu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz