Wydobycie miedzi
zaczęło się tu prawdopodobnie w IX wieku, natomiast okres od XIII wieku
jest udokumentowany. Największy rozwój kopalni przypada na wiek XVII,
kiedy to dostarczała 2/3 światowego wydobycia miedzi.
Pozyskiwana tam była nie tylko miedź, ale także złoto i srebro.
Ponieważ jednak wydobycie odbywało się często w niezaplanowany
sposób, nierzadko dochodziło do zawałów, w 1687 zapadła się większa
część kopalni. Szczęśliwie miało to miejsce w środku lata, podczas
jednego z największych świąt w Szwecji, przez co nikt nie ucierpiał.
Teren wydobywczy kopalni (Stora Stöten) ma dzisiaj głębokość 95 m i
szerokość 350 m.
W XVIII wieku kopalnia straciła na znaczeniu, chociaż pozostała aż po
XIX wiek ważnym producentem miedzi. Prace wydobywcze nadal miały
miejsce w XX wieku, jednak pozyskiwana ruda składała się w 30% z siarki, w 5,5% z cynku, w 2% z ołowiu, a tylko w 0,4% z miedzi ze śladowymi ilościami złota i srebra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz