Obchodzony jest w mieście Gangneung i okolicach, w rejonie gór Taebaek. Podczas festiwalu odprawiany jest szamański rytuał ku czci górskiego bóstwa
oraz opiekuńczych bóstw męskich i żeńskich. Rytuał składa się z
tradycyjnej muzyki, tradycyjnych pieśni Odokddegi, dramatu masek Gwanno
oraz poetyckiej narracji. Ważnym miejscem festiwalu jest miejski targ
Nanjang (największy targ na świeżym powietrzu w Korei), na którym
sprzedawane są lokalne produkty i wyroby rzemiosła; a także odbywają się
zawody, gry i występy cyrkowe. Coroczny festiwal, trwający cztery
tygodnie, rozpoczyna się warzeniem świętego likieru w piątym dniu
czwartego miesiąca kalendarza księżycowego. Istotnymi elementami
otwarcia festiwalu są również szamańskie obrzędy dano, w którym główną
rolę odgrywają święte drzewo sinmok oraz rytualny przedmiot hwagae
wykonanych z piór, dzwoneczków i drewna bambusa. Pierwsza wzmianka o
festiwalu pochodzi z chińskiego manuskryptu z III wieku. Jedną z wyjątkowych cech festiwalu jest połączenie
ofiarnych obrzędów konfucjańskich z rytuałami zarówno szamańskimi, jak i
buddyjskimi. Panuje przekonanie, że rytuały ku czci bogów chronią ten
region przed klęskami żywiołowymi, zapewniając mieszkańcom życie w
spokoju i dobrobycie.
Królewski rodowy obrzęd i muzyka rytualna w świątyni Jongmyo
Znajdująca się w Seulu, królewska konfucjańska świątynia Jongmyo,
poświęcona przodkom dynastii Joseon, jest miejscem rytualnych zwyczajów,
które łączą pieśń, taniec i muzykę. Rytuał jest obecnie wykonywany
tylko raz w roku, w pierwszą niedzielę maja i jest organizowany przez
potomków rodziny królewskiej. Jest to unikatowy przykład konfucjańskiego
obrzędu, zainspirowanego klasycznymi tekstami chińskimi, dotyczącymi
kultu przodków i pojęcia synowskiej pobożności, który w samych Chinach
nie jest już obchodzony. Rytuał zawiera modlitwę o wieczny pokój duchów
przodków, odmawianą w świątyni zbudowanej na ich duchowe miejsce
spoczynku. W trakcie
obrzędu, kapłani ubrani w szaty rytualne, niosąc koronę królewską i
diademy dla pozostałych uczestników, składają ofiary z jedzenia oraz z
wina w rytualnych naczyniach. Muzyka (gongi, dzwonki, lutnie, cytry,
flety) oraz taniec (wykonywany przez 64 tancerzy ustawionych w 8 rzędów)
ilustrują stałą przemienność sił Jin i Jang w taki sposób, w jaki jest
to przedstawione w konfucjańskich tekstach. Taniec Munmu, wykonywany
przy akompaniamencie harmonijnej, kojącej muzyki botaepyong, przedstawia
królów i siłę Jang, symbolizowaną przez pierwszy krok tańca, który jest
zawsze wykonywany w lewą stronę. Mumu, taniec wojskowy odbywa się przy
akompaniamencie muzyki jeongdaeeop w tonacji molowej i reprezentuje siłę
Jin, symbolizowaną przez pierwszy krok tańca, który jest zawsze
wykonywany w prawą stronę.
Rytualny taniec Ganggangsullae
Taniec wykonywany w Jeollnam-do,
głównie podczas święta Chuseok (święto dziękczynienia), odbywającego się
w ósmym miesiącu księżycowego kalendarza. Taniec wykonywany jest w
czasie pełni księżyca przez młode i niezamężne kobiety, które chwytając
się za ręce formują okrąg, po czym tańczą i śpiewają całą noc pod
kierunkiem głównej śpiewaczki. Podczas tańca kobiety odgrywają mimiczne
sceny imitujące pracę na roli lub połowy, łapanie myszy, zwijanie mat,
patroszenie ryb. Nazwa tańca wywodzi się od słowa ganggangsullae, powtarzanego przez uczestniczki po każdej zwrotce pieśni. Znaczenie tego słowa nie jest jednak znane. Święto Chuseok było jedyną okazją dla wiejskich kobiet do głośnego śpiewu i
przebywania poza domem po zmierchu. Dziś ten rytuał jest podtrzymywany
przez dorosłe kobiety mieszkające w mieście, a także nauczany jako
element edukacji muzycznej w szkołach podstawowych.
Rytuał Chilmeoridang Yeongdeunggut
Rytuał odprawiany w świątyni Chilmeoridang w wiosce Gun-rip ma wiele
wspólnego z podobnymi rytuałami odprawianymi w innych wioskach rybackich
na wyspie Jeju. Wioskowy szaman odprawia serię rytuałów poświęconych
bogini wiatrów Babka Yeondeung, Królowi Smoków Yongwang i bóstwom gór.
Rytuał Powitalny obejmuje przywoływanie bogów, modlitwę o dobre połowy
oraz trzyaktową sztukę, która ma zabawiać duchy przodków. Ryty
Pożegnalne, odprawiane dwa tygodnie później, obejmują składanie darów z
napojów i ciasteczek ryżowych, powitanie Króla Smoków, przepowiadanie
przyszłości z nasion prosa oraz wodowanie łodzi wykonanej ze słomy przez
najstarszego mieszkańca wsi. Gdy bogini Yeondeung upuszcza świątynię
piętnastego dnia, znacząc tym samym początek wiosny, mieszkańcy wioski
wierzą, iż rozsiewa ona nasiona na polach i uspokaja wzburzone wody.
Poza szamanem, udział w rytuałach biorą głównie kobiety oraz właściciele
łodzi, którzy wspólnie przygotowują pożywienie i składają ofiary.
Rytuał Yeongsanjae
Jest rytualnym
odtworzeniem przekazania przez Buddę Sutry Lotosu na świętej górze
Volture w Indiach. Rozpoczyna się powitaniem wszystkich
bóstw i duchów niebios i ziemi, kończy rytuałem oddającym cześć Buddzie,
zawierającym pieśni, obrzędowe dekoracje i liczne rytualne tańce, np. z
cymbałkami lub bębnami. Inne elementy rytuału to obrzęd oczyszczania,
ceremonia herbaciana, składanie ofiary z ryżu, kazanie zapraszające
słuchaczy do „wrót prawdy” oraz rytualny posiłek dla zmarłych radujących
się niebem. Pieczę nad jego przebiegiem i zachowaniem sprawują mnisi
buddyjscy z koreańskiej Szkoły Taego, która ma siedzibę w Seulu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz