Stolica Brazylii (od 21 kwietnia 1960) położona jest na wysokości ok. 1000 m n.p.m., na rozległym płaskowyżu Wyżyny Brazylijskiej, około 1000 km od wybrzeża morskiego i starej stolicy Rio de Janeiro. Idea przeniesienia stolicy w głąb kraju pojawiła się już na początku XVIII w., ale dopiero w 1955 roku podjęto taką decyzję. Plan urbanistyczno-architektoniczny miasta stworzyli dwaj brazylijscy architekci Lucio Costa (plan przestrzenny) i Oscar Niemeyer (budynki użyteczności publicznej). W projekcie tym wykorzystano najnowocześniejsze rozwiązania stosowane w urbanistyce i architekturze. Budowa miasta została rozpoczęta w 1956 r. Założenie urbanistyczne miasta na planie nawiązującym do lecącego
kondora lub samolotu: na osi dłuższej (wzdłuż skrzydeł) usytuowano
dzielnice mieszkaniowe, wzdłuż osi krótszej (korpus) zlokalizowano
budowle użyteczności publicznej (kulturalne, handlowe, sportowe,
religijne), a na jej początku (głowa) budynki rządowe: Palácio da Alvorada (rezydencja prezydenta Brazylii i jego rodziny), Palácio do Planalto (pałac prezydencki, oficjalne miejsce pracy prezydenta Brazylii), siedzibę parlamentu, sąd najwyższy, katedrę Matki Bożej z Aparecidy,
a także ambasady wielu krajów świata, w tym Polski. Architektura
Brasilii uznawana jest za przykład arcydzieła modernizmu XX wieku, charakteryzuje się futurystycznymi
budynkami ze stali, szkła i marmuru, wieżowcami, monumentalnymi alejami,
prawie całkowitym brakiem chodników, przejściami podziemnymi pod
trasami szybkiego ruchu i rozdziałem poszczególnych stref mieszkalnych,
administracyjnych, handlowych, przemysłowych.
Parlament
Pałac prezydencki
Budynek Sądu Najwyższego
Muzeum Narodowe
Katedra
Most Juscelino Kubitschek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz