Tradycyjne irańskie święto nowego roku, obchodzone w dniu równonocy wiosennej (21/22 marca). Rozpoczęcie astronomicznej wiosny traktowane jest jako nadejście naturalnego cyklu odnowy, odradza się życie, to czas kiedy rolnicy orzą ziemię przygotowując ją pod zasiew, gospodynie robią wiosenne porządki w domach i w przylegających ogrodach w których pojawiają się pierwsze kwiaty. Pierwotnie związane było z tradycją zaratusztriańską. W czasach Achemenidów
święto było okazją do złożenia hołdu królowi perskiemu przez delegacje
wszystkich ludów wchodzących w skład Imperium Perskiego. Ceremonie
odbywały się w Persepolis. Obecnie święto, oprócz Iranu, jest obchodzone także w Afganistanie, Tadżykistanie, Azerbejdżanie, Turkmenistanie, Kazachstanie, Tatarstanie, Sudanie, Indiach, Pakistanie, Bangladeszu, Bhutanie, Nepalu i Tybecie, na Zanzibarze, w wielu regionach Bliskiego Wschodu, Bałkanów, Kaukazu, a także w części Chin i Ameryki Północnej. Poprzedzone jest długotrwałymi przygotowaniami m.in. tradycyjnych
potraw, takich jak sumalak i halisa czy szyciem nowych ubrań na kolejny
rok. W czasie święta obdarowuje się dzieci i osoby starsze podarunkami,
odwiedza się bliskich i znajomych. Uczestniczy się w licznych ulicznych
festynach, grach i zabawach. Jest to dobry moment by pozbyć się
wszelkich żali i uprzedzeń wobec bliskich. Na uporządkowanych skwerach
miast i miasteczek młodzież tańczy i śpiewa w strojach ludowych umilając
w ten sposób czas spacerowiczom. Podczas świątecznych dni panuje iście
sielska atmosfera, bo w końcu jest to święto harmonii z naturą, pełne
zrozumienia i tolerancji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz