Dziedzictwo UNESCO: Qhapac Ñan – system dróg andyjskich. Argentyna, Boliwia, Chile, Ekwador,Kolumbia, Peru

3 cze 2016

Qhapac Ñan – system dróg andyjskich. Argentyna, Boliwia, Chile, Ekwador,Kolumbia, Peru

„Trakt Królewski”, także Inka Ñan, Ñawpa Ñan, Chaki Ñan, także hiszp. Camino del Señor i Camino del Shapa Inka to rozległy system dróg dawnego Imperium Inków o łącznej długości ponad 30 tys. km, oplatający Andy, od obecnej Kolumbii, przez Ekwador, Peru, Boliwię aż do Chile i Argentyny, łączący m.in. tereny powyżej 6000 n.p.m. z wybrzeżem Oceanu Spokojnego. Został rozwinięty na przestrzeni kilku stuleci przez Imperium Inków na bazie dawnych szlaków cywilizacji pre-inkaskic. Sieć bazowała na czterech szlakach głównych, wybiegających z głównego placu Cuzco, stolicy Imperium Inków, rozchodzących się do czterech głównych części państwa. Do dróg tych dochodziły pomniejsze drogi łącząc ośrodki produkcyjne, handlowe, kulturowe i religijne. Za utrzymanie dróg odpowiadały lokalne społeczności, a ich praca była nadzorowana przez inżynierów państwowych. Pierwszy odcinek najstarszej i największej sieci dróg powstał około dwa tysiące lat temu, a więc o tysiąc wcześniej niż w Andach pojawiła się ta najsłynniejsza obecnie południowoamerykańska kultura. Inkowie połączyli istniejące i stworzone przez nich odcinki w jedną całość, która przyczyniła się do ich potegi a także upadku, gdyż z doskonale utrzymanych szlaków skorzystali hiszpańscy konkwistadorzy, którzy szybko podbili inkaskie Tahuantinsuyo.

fuente: www.eluniverso.com

Istniały cztery główne szlaki:
Droga na północnym wybrzeżu: zaczynała się w Cuzco, łącząc (ta terenie Peru) Palpa, Nazca, Lima, Huarmey, Królestow Chimú, Los Tallanes, Ayabaca, Tumbes (na granicy Peru-Ekwador), Quito (Ekwador) aż do rzeki Ancasmayo lub Pasto (Kolumbia).

Droga przez północne pasmo: zaczynała się w Cuzco, łącząc (ta terenie Ekwadoru) Vilcashuaman, Jauja, Tarma, Huánuco, Maraycalle, Tambo Real de Huancabamba, Cajamarca, Chachapoyas, Tumibamba, Loja, Quito (Ecuador) aż do rzeki Ancasmayo lub Pasto (Kolumbia).

fuente: docenteconvoz.blogspot.com

Droga na południowym wybrzeżu: zaczynała się w Cuzco, łącząc Pisco, Nazca, Palpa, Ica, Tambo Colorado, Catorpe; Arica y Copiapó (Chile), pampas de Tucumán (Argentyna) i rzekę Maule (Chile).

Drogi w południowym paśmie: zaczynała się w Cuzco, łącząc Juliaca, Chucuito, Chuquiago, La Paz (Boliwia), pampas de Tucumán (Argentyna) i Santiago (Chile).

Najważniejszą drogą była Capac Ñam o długości 5200 km, zaczynała się Quito (Ekwador), przebiegała przez por Cuzco i kożczyła się w Tucumán ( Argentyna).