Założony około 500 p.n.e., Wiedeń był pierwotnie celtycką osadą. W 15 p.n.e. miasto pełniło funkcję rzymskiego posterunku granicznego (Vindobona) strzegącego Imperium Rzymskiego przed najazdami germańskich plemion z północy. Prawa miejskie uzyskał w roku 1221, stając się jednym z największych i najważniejszych miast Świętego Cesarstwa Rzymskiego (Starej Rzeszy), a po jego upadku – stolicą Cesarstwa Austrii, a następnie Austro-Węgier. W roku 1918 stał się stolicą Republiki Austrii. Historyczne centrum miasta jest pełne zabytków ze wszystkich epok historycznych z przewagą XIX-wiecznego historyzmu i secesji przełomu XIX i XX w. Ze względu na bogactwo atrakcji należy do najchętniej odwiedzanych miast Europy.
Ratusz zbudowany w stylu neogotyckim w latach 1872–1883, zaprojektowany przez Friedricha von Schmidta.
Budynek parlamentu znajduje się przy Ringstraße, prowadzone są tu obrady dwóch izb parlamentu Austrii – Rady Narodowej i Rady Federalnej. Budynek został zaprojektowany przez duńskiego architekta Theophila Hansena i wybudowany w latach 1874–1883. Przed głównym wejściem znajduje się fontanna Pallas Ateny, ukończona w 1902 roku.
Budynek Secesji Wiedeńskiej- stowarzyszenia zostałożonego 3 kwietnia 1897 przez Gustawa Klimta, Kolomana Mosera, Josefa Hoffmanna, Josepha Marię Olbricha, Maxa Kurzweila, Josefa Engelharta, Ernsta Stöhra, Wilhelma Lista
i innych artystów, którzy dokonali oddzielenia (secesji) od
Wiedeńskiego Domu Sztuki, opanowanego przez artystów konserwatywnych,
hołdujących historycyzmowi. Staraniem stowarzyszenia urządzono pierwszą w Wiedniu wystawę impresjonistów. Czternastą z kolei wystawę 1902 poświęcono Beethovenowi.
Wystawę zaprojektował architekt Josef Hoffmann, wokół sali obiegał fryz
namalowany przez Gustawa Klimta, a pośrodku ustawiono rzeźbę pomnikową
dłuta Maxa Klingera.
W wiedeńskiej operze państwowej 25 maja 1869 wystawiono „Don Giovanni” Mozarta, co rozpoczęło działalność sceny operowej. Gmach, w stylu neorenesansowym,
spotkał się początkowo z nieprzychylną reakcją wiedeńczyków. Podobno
fakt ten uznaje się za przyczynę popełnienia samobójstwa przez jednego z
architektów budynku Eduarda van der Nülla.
Jednakże zniszczenie tego budynku w wyniku bombardowań w 1945 roku
uznano za symboliczny cios zadany miastu. 5 listopada 1955 wystawienie „Fidelia” Beethovena
zainaugurowało powojenną działalność Opery, która zyskała całkowicie
nową widownię oraz scenę wyposażoną w najnowocześniejsze rozwiązania
techniczne.
Teatr Zamkowy ( Burgtheater) w 1. dzielnicy, Innere Stadt to jeden z najbardziej prestiżowych teatrów w krajach niemieckojęzycznych, oficjalne otwarty 14 marca 1741. Znajduje się przy wiedeńskim Ringu. Pierwotny gmach, wzniesiony za panowania Marii Teresy, zastąpiono pod koniec XIX wieku istniejącym do dziś budynkiem w stylu włoskiego renesansu.
Gotycka Katedra św. Szczepana ( Stephansdom) – jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych w Wiedniu. Budowla kościoła związana jest ściśle ze staraniami Babenbergów i Habsburgów
o własne biskupstwo wiedeńskie. Budowa kościoła zakończyła się w 1276
roku. Przebudowa w stylu gotyckim rozpoczęła się w roku 1304.
Belweder, barokowy pałac księcia Eugeniusza Sabaudzkiego, zaprojektował architekt Johann Lucas von Hildebrandt. Składa się z dwóch budynków rozdzielonych ogrodem w stylu francuskim ozdobionym szeregiem posągów sfinksów.
„Górny Belweder” przeznaczony był na bankiety i uroczystości, „Dolny
Belweder” pełnił funkcję letniej rezydencji. W 1752 roku pałac został
wykupiony przez cesarzową Marię Teresę i od 1775 roku z polecenia Józefa II
w Belwederze przechowywano obrazy należące do rodziny cesarskiej. W
1806 roku przeniesionotu również kolekcję obrazów z pałacu
Ambras. Jako ostatni członek rodziny Habsburgów urzędował tu arcyksiążę Franciszek Ferdynand.
Pałac Schönbrunn został zbudowany w XVII–XVIII w. na zlecenie cesarza Leopolda I, zaprojektowany przez Johanna Bernharda Fischera von Erlacha. Znajduje się w 13. dzielnicy Wiednia, Hietzingu. Barokowy wystrój został nadany za panowania Marii Teresy. Pałac posiada 1441 komnat, z czego 45 udostępniono zwiedzającym. Wnętrza utrzymane są w stylu rokoko (białe powierzchnie z ornamentami pozłacanymi 14-karatowym złotem) i ozdobione czeskimi lustrami kryształowymi i piecami fajansowymi. W przybudówce znajduje się obecnie Muzeum Powozów. Sam teren wokół pałacu to ogród w stylu francuskim, w którym znajduje się Palmiarnia. Na wzgórzu, z którego roztacza się widok na pałac i Wiedeń, wzniesiona została Glorietta. Poniżej wzgórza znajduje się Fontanna Neptuna.
Palmiarnia
Muzeum Powozów
Pałac Hofburg to dawna rezydencja cesarska pełniąca funkcję pałacu zimowego. Budowa
rozpoczęła się w XIII wieku, a w kolejnych epokach budynek był
wielokrotnie przebudowywany. Najstarszą częścią jest XIII-wieczny „Dziedziniec Szwajcarski” połączony renesansową „Bramą Szwajcarską” z największym placem wśród zabudowań Hofburga – In der Burg. Plac otoczony jest „starym pałacem” ,
„pałacem Amelii” z XVI w., barokowym „skrzydłem Leopolda” oraz
pochodzącą z XVIII w. „Kancelarią Cesarską”. Na placu stoi pomnik Franciszka II. W „skrzydle Leopolda” obecnie znajduje się rezydencja prezydenta Austrii. W apartamentach Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety w budynku „Kancelarii” obecnie mieści się muzeum.
Znajdująca się pod kościołem Kapucynów Krypta Cesarska przeznaczona jest dla członków dawnej austriackiej dynastii Habsburgów. Miejsce spoczynku znalazło tu 149 Habsburgów, w tym 12 cesarzy oraz 19 cesarzowych i królowych. Okazały podwójny sarkofag Marii Teresy i jej małżonka, cesarza Franciszka I Stefana Lotaryńskiego, jest dziełem Balthasara Ferdinanda Molla. Znajdują się tu również sarkofagi cesarzowej Elżbiety
i arcyksięcia Rudolfa. Serca Habsburgów, którzy zmarli w latach
1654-1878, zostały pochowane w Krypcie Serc (Herzgruft) w kościele św.
Augustyna (Augustinerkirche).
Gotycki kościół Augustinerkirche
Barokowy Kościół św. Karola Boromeusza (Karlskirche) zbudowany został na polecenie Karola VI po ostatniej z kilku epidemii dżumy, które nawiedziły Wiedeń. Budowa trwała w latach 1716–1737, architektem był Johann Bernhard Fischer von Erlach.
W 7. dzielnicy, Neubau, znajduje się kompleks architektoniczny MuseumsQuartier
(Dzielnica Muzeów). Całość zajmuje powierzchnię 90 000 m², co czyni go
jednym z największych tego typu kompleksów na świecie. Jest miejscem
wystaw, koncertów, spektakli tanecznych, wieczorów autorskich. Obszar
odwiedzany jest przez ponad 3 mln turystów rocznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz