Fragment wybrzeża po południowej stronie Półwyspu Sorrentyńskiego, rozciągający się od Positano na zachodzie do Vietri sul Mare na wschodzie. W czasach średniowiecza było jednym z najpotężniejszych ośrodków handlowych i politycznych Półwyspu Apenińskiego.
Świetne stosunki handlowe z Bizancjum, zamorska kolonia kupiecka w
Egipcie i Konstantynopolu, ochrona przed arabskimi piratami. Oto
dlaczego Amalfi było głównym ośrodkiem handlowym zaopatrującym zarówno
księstwa Półwyspu jak i dwór papieski wszelakimi dobrami sprowadzanymi z
Bliskiego Wschodu – przyprawami, perłami, biżuterią, tkaninami. Miasta wybrzeża - Amalfi czy Ravello - obfitują w szczególnie cenne
dzieła architektoniczne i artystyczne. Tereny rolne świadczą o
umiejętnościach mieszkańców, którzy potrafili przystosować urozmaicenie
terenu w niższych partiach do upraw tarasowych winorośli i sadów, a
tereny położone wyżej - do rozległych pastwisk.
W czasach starożytnych Salerno było kolonią rzymską. W 646 zostało zdobyte przez Longobardów. W 839 stało się stolicą księstwa Salerno, wtedy też założono słynną szkołę medyczną, w której przetłumaczono wiele arabskich i żydowskich dzieł medycznych. Uczelnia uważana jest za jeden z pierwszych średniowiecznych uniwersytetów.
Positano powszechnie uważane jest za najpiękniejsze miasto Kampanii.
Miasto Ravello zostało założone w V wieku jako miejsce schronienia przed
barbarzyńcami atakującymi Cesarstwo Zachodniorzymskie. Najlepszy okres w
dziejach Ravello - to okres od IX do XII wieku, gdy miasto było ważnym
ośrodkiem przemysłu włókienniczego oraz bogatym centrum handlowym
regionu Amalfi, a od 1086 roku nawet siedzibą biskupstwa. Dopiero w XIX wieku Ravello,
odkryte przez intelektualistów i artystów, zaczęło odzyskiwać znaczenie i
wkrótce stało się miejscowością kultową - ale już nie jako ośrodek
polityczny czy handlowy, lecz jako turystyczny cel elit politycznych i
kulturalnych.
Ogrody Villa Rufolo
Pierwsze wzmianki o Atrani, zachowane w dokumentach, pochodzą z końca VI
wieku. W Średniowieczu Atrani było jedną z ważniejszych miejscowości
Republiki Amalfi, zajmującą większy obszar niż dzisiaj i zamieszkałą
przez przedstawicieli najbogatszych rodów republiki. Okres upadku Amalfi
zaczął się w XI wieku, w wyniku najazdów Normanów i wojsk Pizy.
Conca dei Marini
Furore znajduje się między miejscowościami Praiano i Conca dei Marini.
Miejscowość Maiori była znana już w czasach rzymskich, pod nazwą Rheginna Maior
(w odróżnieniu od Rheginna Minor, dziś Minori), jako miejsce wypoczynku
arystokracji. Było to ulubione miejsce wypoczynku włoskich artystów co zaowocowało powstaniem nowej szkoły w malarstwie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz