Stare Miasto powstało w miejscu zamieszkiwanym już w paleolicie. XII-wieczne mury miasta zachowały ślady wielu kultur – zaratusztriańskiej, Sasanidów, arabskiej, perskiej, szyrwańskiej, tureckiej i rosyjskiej.
Pałac szachów Szyrwanu zaczął wznosić w 1411 szach Ibrahim I, a prace kontynuował jego syn, szach Chalilulah I (1417–1462) (który był żonaty z prawnuczką Tamerlana) oraz jego następca szach Farruch Jasar (1462–1501). Pałac, który usytuowano w najwyższej części ówczesnego miasta, był główną siedzibą władców Szyrwanu (dzisiejszego zachodniego Azerbejdżanu). W 1501 wojska perskiego szacha Isma'ila I z dynastii Safawidów podbiły Baku; zburzono wówczas budynek mieszkalny pałacu a do Tebrizu wywieziono bibliotekę i skarbiec pałacowy. W 1514 w bitwie na równinie Czałdyran szach Isma'il I poniósł klęskę w starciu z osmańskim sułtanem Selimem I. Efektem tego było zajęcie Tebrizu przez sułtana, a zagrabione wcześniej skarby z pałacu w Baku zostały przewiezione do Stambułu.
Były wśród nich m.in. zbroje szachów Szyrwanu Kej-Gubada, Chalilullaha i
Farrucha Jasara, które obecnie znajdują się w Muzeum Wojskowości w
Stambule. W XIX wieku planowano na miejscu kompleksu pałacowego
wybudować sobór Aleksandra Newskiego, ale nie znaleziono miejsca
zastępczego dla stacjonującego tam wojska i fakt ten uratował budowle
pałacowe przed całkowitym zniszczeniem.
Portal mauzoleum szachów Szyrwanu
fuente: Stephen & Claire Farnsworth
Baszta Dziewicza została zbudowano w XII wieku na znacznie starszych fundamentach, sięgających 15 m w głąb ziemi. Dawniej stała na samym brzegu, jednak wskutek obniżania się poziomu Morza Kaspijskiego linia brzegowa znacznie się cofnęła.
Istnieją różne opinie dotyczące przeznaczenia, jak i okresu, w którym
zbudowano pierwszą budowlę w tym miejscu. Niektórzy z naukowców
przypuszczają, że wieża została zbudowana w dwóch różnych okresach.
Zgodnie z tym przypuszczeniem dolna część wieży ze ścianami do 12 metrów
jest starsza i pochodzi z VIII-VII wieku p.n.e. Górna część otoczona
prążkowanym kamieniem powstała później. Według jednej z wersji dotyczącej przeznaczenia wieży powstała ona w IV-VI wieku jako element świątyni zoroastriańskiej.
Inni twierdzą, że istniało tu obserwatorium astronomiczne, a tezę tę ma
potwierdzać wysunięta na wschód wąska przybudówka nadająca wieży
niepowtarzalny charakter. Prace archeologiczne sprzed kilkudziesięciu
lat wykazały, że fundamenty były wzmocnione przez 14-metrowej długości
drewniane dźwigary, które chroniły budowlę przed trzęsieniami ziemi. Przypuszcza się, że z dna studni Baszty Dziewiczej istnieje tajemne
przejście podziemne prowadzące do Pałacu Szachów Szyrwanu. Pierwsze
przejście podziemne zostało odkryte w wyniku dużych prac
archeologicznych prowadzonych na wschodniej części Starego Miasta w roku
1982. Przejście to znajduje się we wschodniej części głównej ulicy
prowadzącej z Bramy Szemahi (która była centralną ulicą handlową Baku w
średniowieczu) do Bramy Salyan, przechodząc pod karawanserajem Multan.
Na najniższym tarasie zespołu pałacowego znajdują się łaźnie z XVII wieku. Składały się z 26 pomieszczeń i miały podłogi znacznie poniżej
gruntu, co gwarantowało bardziej stabilną temperaturę wnętrz o każdej
porze roku.
Było to typowe rozwiązanie dla łaźni z Baku – opalano je zgęszczoną i
stwardniałą białą naftą pod postacią żółtych kamieni, które płonęły jak
świeca. Woda ze specjalnego zbiornika (ovdanu) dostarczana podziemnymi galeriami (kəhrizami) trafiała do kotłowni (külxanu) i była rozprowadzana dalej ceramicznymi ruram.
Stacja kolejowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz