Syrakuzy to miasto we wschodniej Sycylii, powstało jako antyczna kolonia greckich Dorów z Koryntu w 733 p.n.e.
na miejscu wcześniejszej osady. Pierwsze ślady osadnictwa greckiego na
tym terenie w postaci ceramiki mykeńskiej oraz grobów tholosowych
pochodzą z XIV w. p.n.e.
Początkowo miasto zajmowało tylko przybrzeżną wysepkę Ortygię (gr.
Ορτυγία, wł. Ortigia). Po zbudowaniu kamiennej grobli w VI wieku p.n.e.
Syrakuzy zaczęły rozrastać się szybko na lądzie stałym, gdzie założono agorę, a z dala od miasta, nad rzeką Anopos, wzniesiono około 560-550 p.n.e. wielki peripteros dorycki poświęcony Zeusowi Olimpijskiemu. Miasto były szeroko promieniującym centrum kultury greckiej, ojczyzną np. Epicharma i Archimedesa, żył tu i tworzył Archimedes, który zginął z rąk Rzymian podczas oblężenia miasta w czasie II wojny punickiej w 212 p.n.e.
Zdobyte i złupione w 212 p.n.e. przez Rzymian miasto stało się częścią pierwszej kolonii imperium, czyli Sycylii.
Teatr grecki powstały po 270 p.n.e.
Kamieniołomy (częściowo zawalone) słynne z doskonałej akustyki, stąd zwane Uchem Dionizjosa lub Uchem Dionizjusza.
foto: Claus Moser
Ruiny rzymskiego amfiteatru
Ołtarz Zeusa, długości około 195 m, fundacji Hierona II (po 270 p.n.e.).
Na Ortygii, z ufortyfikowaną akropolis, pałacem tyranów i źródłem Aretuzy, wzniesiono około 570-560 p.n.e. najstarszy na Sycylii dorycki peripteros, poświęcony Apollinowi, i młodszy, z około 470 p.n.e. – Atenie. Świątynia Ateny liczyła 22 × 55,02 m i miała 6 × 14 kolumn o wysokości 8,71 m i dolnej średnicy 1,92 m.
Źródło Aretuzy
Świątynia Apolla
W nekropolii Pantalica znajdują się grobowce (ponad 5 tys), wykute w okresie XIII-VII wieku p.n.e.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz