Grupy dorosłych, młodzieży i dzieci w maskach diabłów tańczą, cofając
się w nabożnej postawie przed wysokiej rangi duchownym, idącym w
kierunku Najświętszego Sakramentu. Akompaniament muzyczny stanowi gra na
instrumentach strunowych i perkusyjnych. Dla odpędzenia złych duchów
wierni noszą maracas. W kulminacyjnym momencie obchodów przebrani
za diabły udają się przed Najświętszy Sakrament, symbolizujący
zwycięstwo dobra nad złem. Tancerze zwani promeseros są
dożywotnio członkami bractwa, które przechowuje pamięć o historii i
tradycjach przodków. Każde bractwo ma swoje własne maski, które nosi się
z krzyżami, szkaplerzami i poświęconymi palmami. Tancerze używają też
dzwonków, szali i wstążek chroniących przed złymi duchami. Kobiety
czuwają nad duchowym wychowaniem dzieci, organizują poszczególne etapy
obrzędów, przygotowują poczęstunek, pomagają przy tańcach i budują
ołtarze na trasie procesji, a ostatnio w niektórych wspólnotach również
tańczą.
Obchody święta ku czci św. Piotra Apostoła w Guarenas i Guatire
Co roku mieszkańcy miasteczek Guarenas i Guatire oddają hołd św.
Piotrowi Apostołowi poprzez cykl uroczystości kościelnych i zwyczajów
ludowych. W każdym kościele znajduje się obraz świętego, którego czci
się w ludowych pieśniach. O północy odbywa się msza, po której ulicami
miasta wyrusza procesja z wizerunkiem świętego. Głównym akcentem
uroczystości jest inscenizacja opowieści o niewolnicy Marii Ignacio,
której córka została uzdrowiona przez świętego. „Parranderos” w
kolorowych, starannie uszytych strojach odgrywają kluczową rolę w tym spektaklu, przedstawiając
różne postaci. Inni niosą sztandary i transparenty, tańczą, grają,
śpiewają i improwizują na kanwie popularnych melodii. Do kobiet należy
przyuczenie młodego pokolenia poprzez organizowanie warsztatów, a także
dekorowanie kościoła, przystrojenie wizerunku świętego i przyrządzanie
tradycyjnych potraw. Tancerze, ich rodziny, sąsiedzi, inni dorośli i
dzieci gromadzą się, by wspólnie przeżywać chwile radości i jedności.
Wiedza i tradycyjne techniki związane z uprawą i wykorzystaniem rośliny curagua
Z rośliny uzyskuje się białe włókna wyróżniające się solidnością,
wytrzymałością i giętkością. Ze splatanych włókien wykonuje się szereg
przedmiotów, w tym hamaków, z których słynie region. Ścinaniem i obróbką
łodyg na ogól zajmują się mężczyźni, gdyż wymaga to dużej siły.
Splataniem włókien i wyrobem przedmiotów rękodzielniczych zajmują się
kobiety. Są to tradycyjne zajęcia kształtujące tożsamość społeczności
zamieszkających Aguasay. Umacniają one spójność społeczną, przełamując
bariery płci oraz pochodzenia etnicznego czy społecznego. Ułatwiają
współpracę wewnątrz wspólnot i między nimi i sprzyjają powstawaniu
takiego modelu rodziny, w którym kobiety odgrywają ważną rolę ze względu
na twórczy charakter ich pracy i generowanie dochodów. Wiedza i
umiejętności są przekazywane z pokolenia na pokolenie, głównie poprzez
przekaz ustny oraz obserwację i naśladownictwo wśród członków rodziny.
Karnawał w El Callao
Od stycznia do marca w tym tradycjonalnym festiwalu uczestniczy ok. 3000 ludzi, którzy przemierzają ulice miasta przebrani za postacie historyczne czy też wymyślone, w rytmie
calipso oraz innej muzyki. na czele pochodśw kroczą kobiety zwane “madamas”, pozostałe postaci karnawału to: “mediopintos”, młodzieńcy rozbawiający publiczność, “mineros” (górnicy) i “diablos” (diabły) -tańczące osoby w maskach, które za pomocą bata dbają o porządek w pochodzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz