Klasztor został założony prawdopodobnie ok. 1138 przez rycerza Waltera z Lomersheim, który zainspirowany reformatorskimi ideami Bernarda z Clairvaux, postanowił wstąpić do zakonu cystersów. Na potrzeby opactwa Walter oddał swoje włości w Eckenweiher położone pomiędzy Mühlacker a Lienzingen. Następnie Ulryk z Neuburga, opat klasztoru cystersów w Alzacji posłał do Eckenweiher dwunastu zakonników oraz braci świeckich pod przywództwem opata Dietera z opactwa Morimond.
Szybko jednak okazało się, że Eckenweiher nie było odpowiednią
lokalizacją dla klasztoru. Brakowało wody oraz materiałów budowlanych.
Walter zwrócił się o pomoc do nowo wybranego biskupa Spiry Günthera z Hennebergu, do którego diecezji należał Eckenweiher. Biskup odwiedził konwent w 1147 i wkrótce potem przeniósł braci zakonnych do Maulbronn, które okazało się doskonałym miejscem na lokalizację klasztoru.
Zakonnikom z Maulbronn przypisuje się wymyślenie słynnych szwabskich Maultasche - rodzaju pierogów faszerowanych mięsem z cebulą, szpinakiem i bułką, wyglądem zbliżonym do włoskich ravioli. Otóż mnichom nie wolno było spożywać mięsa w piątki oraz w czasie postu. Jednak jeden z braci wpadł na pomysł, by mięso zemleć i zawinąć w ciasto, tak aby Bóg nie zauważył.
Pochodząca z około 1220 kruchta klasztoru to najprawdopodobniej najstarszy niemiecki budynek o cechach gotyckich: posiada wysokie, jasne okna oraz szerokie sklepienia. Brakuje tu jednak jeszcze typowych dla gotyku ostrych łuków. Kruchta ta wyjątkowy przykład budownictwa okresu przejściowego pomiędzy stylem romańskim i gotyckim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz